Sonja (57) woont nu zes jaar in Dongen in een woonzorglocatie van Prisma. Door de ziekte van Huntington kan ze niet meer werken en gebruikt ze af en toe een rollator. Toch blijft ze genieten van wat wél kan, zoals uitstapjes, concerten en begeleide vakanties. Naast de woonbegeleiding van Prisma krijgt ze ook specialistische zorg van ouderenzorgorganisatie Mijzo, een expertisecentrum voor Huntington.
Bij Mijzo in de Kloosterhoeve spreken we met Sonja, Marieke van Rooij (casemanager Huntington, Mijzo) en Carmen van der Sande (fysiotherapeute, Mijzo) over de samenwerking tussen Prisma en Mijzo en wat dit voor Sonja in de praktijk betekent.
Ook Sonja merkt dat: “Het is prettig dat Prisma en Mijzo met elkaar overleggen. Zolang ze ook met mij bespreken wat het betekent, voelt dat goed.”
Fysiotherapeute Carmen legt uit: “Dubbeltaken zijn voor Sonja het grootste valrisico. Daarom oefenen we daar veel mee. Omdat ze altijd vertelt wat ze gedaan heeft, kan ik inschatten welke activiteiten risico’s geven en daar vooraf advies over geven.” Daarnaast ziet Carmen verschil met reguliere zorg: “Wij zien veel cliënten met Huntington en herkennen daardoor sneller de symptomen. Niet alleen motorisch, maar ook cognitief en psychologisch. Dat vraagt om een andere benadering, en dat kunnen wij bieden.”
Naast fysiotherapie zijn er ook andere aanpassingen. Sonja: “De ergotherapeut van Mijzo heeft mijn woning veiliger gemaakt. Ik heb speciale matten om ook met de rollator makkelijker binnen te komen en ik kreeg tips over mijn houding, hoofdkussen en matras.” Ook de logopedist is betrokken. “Zij kijkt samen met mij of ik goed kan praten en slikken, en komt binnenkort bij mij thuis langs.”
Bij Prisma is eigen regie belangrijk, dat onderschrijft Marieke helemaal: “Het gaat over Sonja, dus moet er mét haar gepraat worden, niet over haar. In een recent overleg gaf Sonja zelf aan wat voor haar belangrijk is. Dat leidde direct tot de afspraak met de logopedist.”
Carmen: “Soms kijkt een begeleider van Prisma mee tijdens de therapie. Zo blijft Prisma betrokken zonder dat Sonja alles hoeft te delen. Dat geeft haar ook rust.”
Marieke ziet dat ook: “Voor mij als professional betekent de samenwerking dat ik sneller kan schakelen en samen met collega’s goede beslissingen kan nemen.”
Carmen: “De grootste winst is dat we samen efficiënt aan Sonja’s doelen werken. Ik tijdens de therapie en Prisma in haar dagelijks leven.”
Sonja besluit: “Ik hoop nog lang bij Prisma te blijven wonen, met fijne buren en begeleiding. En misschien later, als ik ouder ben, naar de Kloosterhoeve van Mijzo. Want ik weet hoe ze hier zijn.”
