Moeder Gonny en dochters Jamie (21 jaar) en Manouk (19 jaar) Kuijsten hebben samen al heel wat meegemaakt. Gonny: “Manouk is lichamelijk en verstandelijk beperkt. Ze kan niks aangeven, niet praten en lopen en heeft zware epilepsie. Dat betekent toch extra zorgen. Daarnaast overleed mijn man twee jaar geleden. Nu is er de corona. Het is inderdaad veel wat we voor onze kiezen krijgen. Toch slaan we ons er samen wel doorheen.”
Gonny is huisvrouw en Jamie werkt als verpleegkundige bij Prisma. Manouk was thuis vanaf het moment dat het virus uitbrak in Nederland. Vanaf deze week kan ze weer vier dagen in de week naar ODC ‘t Overstapje van Prisma. Gonny blikt terug op een pittige tijd: “Je kunt Manouk niet even alleen laten. Daarom was ik ontzettend blij dat Prisma vroeg of we hulp nodig hadden bij de zorg voor Manouk. Begeleidster Annie nam drie dagen in de week van 11 tot 16 uur de zorg voor haar over. Annie ging dan lekker met Manouk wandelen en deed haar ook geregeld in bad. Dat was ontzettend fijn en gaf mij ruimte om het huishouden te doen en de boomgaard te onderhouden. Die boomgaard was de grote droom van mijn man, die willen we graag behouden.”
Jamie werkt fulltime op Mierennest 7 bij Prisma. “Dat is nu best pittig. Ik maak me ook zorgen. Ik werk met een groep kwetsbare mensen en heb thuis een kwetsbaar zusje. Ik wil niemand besmetten. Daarnaast merk je dat bewoners niet goed begrijpen wat er aan de hand is. Ook hun normale structuur is weg. Ze kunnen nergens naartoe. Al gaat dat de komende weken gelukkig weer veranderen. In de afgelopen maanden waren bewoners sneller boos en onrustig. We deden steeds onze uiterste best om de rust te bewaren, maar we konden de situatie voor de bewoners helaas niet veranderen. Dat maakte het werk zwaar en als ik thuis kwam, was er eigenlijk hetzelfde pakketje. Want natuurlijk hielp en help ik mijn moeder mee bij de zorg voor Manouk. Bovendien kon ik nu niet naar de sportschool of naar vriendinnen om te ontspannen. Ik ging nergens heen. Ik was veel te bang voor een besmetting.”
Gonny: “We houden elkaar wel goed in de gaten. Samen zijn we een sterk team en kunnen we heel veel aan. Voor ons is het ook logisch dat we er de schouders onder zetten. Ik vind het fijn dat Jamie me helpt met de zorg voor Manouk, maar tegelijkertijd wil ik haar ook niet belasten.” Jamie: “Voor mij is het vanzelfsprekend dat ik meehelp. Ik ben ook dankbaar voor de mooie momenten die we met elkaar hebben. Als ik Manouk zie genieten en lachen, is mijn dag al goed.”